بررسی تغییرات اصطکاک براکت استیل بر روی سیم استیل

مقدمه: در مکانیک لغزشی ( sliding ) که یکی از روش های شایع حرکت دادن دندان در ارتودنسی است، اصطکاک تولید می شود و حرکت مطلوب دندان را به تأخیر می اندازد. افزایش اصطکاک نه تنها نیازمند افزایش نیروی ارتودنتیک است، بلکه باعث از دست رفتن انکوریج ( anchorage loss ) می شود. هدف از این مطالعه بررسی تغییرات اصطکاک حین حرکت اسلایدینگ براکت استیل روی سیم استیل بود . مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی – آزمایشگاهی، 69 براکت استیل استاندارد کانین بالا از نوع dentarurum با اندازه اسلات 018/0 اینچ به صورت تصادفی به سه گروه 23 تایی تقسیم شد و در هر گروه، یکی از اندازه های 016/0، 016/0 × 016/0 و 022/0 × 016/0 اینچ سیم های استیل کارخانه مزبور در ترکیب با براکت ها مورد استفاده قرار گرفت؛ به گونه ای که هر قطعه سیم با استفاده از دستگاه dartec در پنج فاصله 1 میلی متری و با سرعت 5/0 میلی متر در دقیقه، از درون براکت ها کشیده شد و اصطکاک تولید شده ثبت گردید. داده ها با استفاده از روش های repeated measurement anova و paired sample t-test مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. سه عدد از نمونه ها به طور تصادفی، در ابتدا و پس از کشش های اول، سوم و پنجم، تحت بررسی میکروسکوپ الکترونی قرار گرفتند . یافته ها: بر اساس repeated measurement anova ، اختلاف معنی داری در اصطکاک استاتیک ( static ) و کینتیک ( kinetic ) بین کشش های اول تا پنجم در هر سه سیم مشاهده شد. بر اساس paired sample t-test ، در اکثر موارد، اختلاف معنی دار بین کشش اول و سایر کشش ها وجود داشت ولی اختلاف بین کشش های سوم و چهارم، سوم و پنجم و نیز چهارم و پنجم در سه اندازه سیم و دو نوع اصطکاک معنی دار نبود. در کشش های اول، سوم و پنجم، بین سه اندازه سیم و در دو نوع اصطکاک، تفاوت معنی داری دیده نشد . نتیجه گیری: این بررسی نشان داد که حین حرکت اسلایدینگ براکت استیل روی سیم استیل کاهش اصطکاک می یابد. قطر و سطح مقطع سیم اثر اندکی روی اصطکاک دارد .